Dokumentani vez, kako samo ime kaže, je dokumentarna tehnika, koja u osnovi ima tradicionalnu tehniku veza sada uposlenu u novom kontekstu - dokumentovanja sve kompleksnije i složenije realnosti i njenih unutrašnjih odnosa. Ovu tehniku praktikujemo na raznim geografskim lokacijama i sredinama širom sveta promovišući je kao dosledniju i verodostojniju od savremenih digitalnih tehnologija, jer zahteva da provedemo više vremena zajedno u javnom prostoru gde se odvijaju događaji koji su u sredistu nase pažnje dok ih pri tom simultano anliziramo, diskutujemo i beležimo. Kontrastirajući različita mišljenja i stavove koji se beleže na platnu, kreiramo kompleksnije reprezentacije naše društvene svakodnevnice i uspostavljamo doslednije odnose među nama i našom okolinom. Baveći se dokumentarnim vezom ujedno kreiramo vreme i prostor neophodan za refleksiju i razumevanje proteklih i aktuelnih događaja dok same tapiserije postaju svojevrsni dokumenti ovih procesa.

Documentary embroidery, as its name suggests, is a documentary technique which in its base has a traditional technique of embroidery — now employed in the new context — documenting ever more complex and layered reality and relations within. We practice this technique in diverse geographic locations and social environments, promoting it as more efficient and veridic (in the terms of representation of reality) then the newest digital photo and video technologies, because, as we say, it requires more time to produce less information (images). Imposed slowness of this technique provides us to spend more time together, with people, discussing and contrasting diverse viewpoints and opinions, that slowly get stitched on the canvas, creating more complex representations of the reality and establishing more coherent relations among us and our surrounding. Doing documentary embroidery we create time and space necessary for reflexion and understanding of the past and ongoing events, while the resulting tapestry becomes the document of that process.